Kan uyuşmazlığına dikkatsizlik
sakat çocukların doğumuna neden olduğu gibi
karakter uyuşmazlığına dikkatsizlik de
sağlıksız bireylerin oluşmasına neden olacaktır.
S.Ahmet UZUN
Çocuğun sağlıklı ve kendisine güven duygusu içinde yetişmesi ancak, huzurlu ve sevgi güneşinin ışıltılarının aydınlattığı bir ortamda mümkündür. Sevgi güneşinin giremediği eve depresif duygular doluşur. Aile ortamında ise agresif davranışlar sürekli kırılgan bir kişiliğin oluşmasına alt yapı oluşturur. Bunlar çocuğun eğitiminde ve sağlıklı gelişiminde önemli etkenlerdir. Bu nedenlerden dolayı çocuğun sağlıklı gelişiminin ve eğitiminin temelini eşlerin seçimi oluşturmaktadır. Kan uyuşmazlığına dikkatsizlik sakat çocukların doğumuna neden olduğu gibi karakter uyuşmazlığına dikkatsizlikte sağlıksız bireylerin oluşmasına neden olacaktır. Bunun için evlilikte öncelenmesi gereken etkenlerden birisi de anlaşılabilecek eştir.
Toplumun sürekliliği en küçük temel birim olan aileden gelecek nesillerle sağlanacaktır. Bu açıdan evliliği sadece kendimize eş bulma ve yeni bir ev oluşturma kurumu olarak görmek ilk yanılgıdır. Çünkü,evli insanlar bir müddet sonra fizyolojik bir gereklilik olarak anne –baba olmayı isteyeceklerdir. Bu da aileye yeni bir ferdin katılımı anlamına gelecektir. İşte bu noktada eş seçimi çok büyük bir önem arz etmektedir. Çocuk olmazdan evvel gerçekleşecek mutluluk veya mutsuzluk nihayetinde bireyin kendi seçiminin doğal sonucu olacaktır. Mutlu olursa onu kendisi yaşayacaktır. Hızırsız ve sıkıcı olursa ya katlanacak ya da evliliği kırılma noktasına getirecektir. Bunlarda özde bireyseldir, yani eşlerin kendi içsel sorunlarıdır. Bedelini kendileri ödeyecektir. Ancak ailenin bir veya birkaç artışıyla gerçekleşecek oluşumda bu gibi olumsuzluklara bedel ödemek zorunda kalacak başka bireylerde olacaktır. İşte nedeni kendisinden kaynaklanmayan sorunların acısını çocuğa da yaşatmak iyi bir eş tercihinin gerçekleşmemesinin bir sonucudur.
Çocukların anne ve babalarını seçme şansları yoktur. Ancak biz yetişkinlerin çocuklarımızın müstakbel anne-babasını seçme imkanı bulunmaktadır. Çocuğumuzun anne-babası olacağı kişiyi seçerken onu en iyi şekilde yetiştirecek sağlıklı,eğitimli,anlayışlı ve olgun bir kişiliğe sahip oluşuna özen gösterirsek ona,anne-babasından memnun olma ve kendisini ayrı bir insan olarak ifade edebilme olanağı hazırlamış oluruz. Bu ise evliliğin pozitif bir limandan hareket etmesiyle mümkündür.
Gençliğin duygusallığıyla rüzgarda ahenkle dans eden saçlara,boncuk boncuk gözlere,servi boya,tatlı tebessümlere ve içi bedelden yoksun güzel ve gönül alıcı sözlere vurularak gerçekleştirilecek evlilikler çoğu zaman çocuğun sorumluluğuna katlanabilmekten yoksundur. Bunun için çocuğun bir kabus gibi evlilik semasının üzerinde dolaşması sonucu gözlerdeki o güzellikler kaybolacaktır. Ve beklentiler farklılaşacaktır. Beklentiler karşılık bulmadıkça evliliğin üzerinde stres bulutları dolaşacaktır. Sonunda evlenmeden önceki aşklar aranacak ve “ben seni böyle bilmezdim” sözleriyle farkında olmadan evliliğin aşkı bitirdiği görüşü ağır basacaktır. Evlilikte sonra aşka ne olur,tartışılacak ayrı bir konudur. Ancak bizim konumuz,evlilikte aşkın bitmesinin sadece eşleri değil,onlardan dünyaya gelecek masum yavruları da etkilemesidir. İşte böyle menfi bir sonuçla karşılaşmamak için evlenecek gençlere büyük sorumluluklar düşmektedir. Hele de bizim gibi gelişmekte olan ve ataerkil aile anlayışlarının ağır bastığı ve güzelliğin seçicilikte birinci unsur görüldüğü toplumlarda bu husus ivedilikle ele alınması gereken bir konudur.
