O, hep sevildi, hep sevilecek, hem de Zât-ı Bârî’nin lutfettiği kıymetle… Sevenlerin sevgisine muhtaç olmadan O’nu seven sineler, yine yaklaşan bir Kutlu Doğum arifesinde Sevdiklerinden asırlarca uzak, sevdalarıyla an kadar yakın
Kimi gönüllerde sevgi buram buram; havuz başında Yâr’in mübarek elinden bir kâse sadakat şerbeti içmek için sessiz sessiz uhrevîleşme onların kârı…
Kimi canlar şefkat membâından bir lahzacık ülfetle şerefyâb olmayı umarak Nebiyi Emced’in kapısında tevazuuyla beklerken, bedenleri îman şehri Medîne’den fersahlarca uzak…
Kimileri, kalplerinde tükenmek nedir bilmeyen sevgilerini, Sevgililer Sevgilisi’ne arz için, “nasıl olsa O, bu sevgimden haberdardır” tesellisiyle kalem tutmuşlar, ancak mahşerî kavuşmayla bir nebze teskin olacak gönül hallerini İslâm kardeşleriyle paylaşmaktalar…
O, öyle bir güzeldir ki, Rabbim O’nu kıskanır da layık olmayan sineye Cemâl-i Mustafa’nın önündeki nurdan perdeyi aralamaz O’nun hakiki sevdalıları da ne büyük ihsana kavuşmuş, ne büyük şeref ve ulviyet bulmuşlardır
Ümmet Habîb-i Ekrem’i sevdikçe yaklaşır, yaklaştıkça O’nu daha çok sever ve daha çok anlar; anlayışı arttıkça itaati daha da kuvvetlenir Tâbî oldukça bu yakınlık Hak dergahına da yakınlaşmaya götürür Farzlar ve sünnet-i Rasûlullah ile ’u Zü’l-Celâl Hazretlerine gerçek bir kulluk ve aşk kapısı açılır Habîb’ine teslim olmuş kullardır Rabbimizin sevdikleri Uyulmasını farz kıldığı Habîb’ini bütün güzelliklerle donatan O’dur Rahman olan ’ımız sevgilerimizi hakikat kılsın, cennete Rasûlullah’ı sevenler kapısından girmeyi nasip etsin, Habibi’nden dünya ve ahirette mahrum bırakmasın…
O'na salat ve selam olsun
