Mecnun görse aşkımızı kıskanırmış ya da Leyla sevgiden nasipsiz bir kula dönermiş. Kerem ile Aslı’nın hikâyeleri dilden dile dolaşmaz onların sevgisi de sıradan sevgi olarak kalırmış bu sevginin yanında. Ya Ferhat ile Şirin’e ne demeli? Neymiş Ferhat dağ delmiş “e onu bizim kanalizasyon işçileri bile yapıyor o da bir şey mi ben senin için ölürüm ama Şirin Ferhat için öldü Ferhat’ta Şirin için değil mi?”
Böyle uzayıp gider zamane aşıkların muhabbetleri ya da kendilerini aşık sananların! Kimi mecnuna taş çıkarttığını sanır kimi Leyla’nın aşkını hafife alır kendi aşkları yanında. “Senin için ölürüm” ler “Senin için her şeyi yaparım” lar ise kavuşmaktan 3-5 ay sonra güme gider nedense. Cicim ayları denen dönem geride kaldı mı ne Ferhat gelir akla ne Kerem ne de mecnun.
Bunları geçiyorum da bir özeleşiri yapalım. Şöyle bir etrafıma bakıyorum da Ferhat, Ferhat değil Şirin ise Şirin’liğinin farkında bile değil. Ferhatlık taslayanlar dağ yerine kulağını deldirmiş su yolu yerine saçlarını uzatmış arkadan görsen onun Ferhat mı Melahat mı olduğu belli değil. Şirin ise feminist akımlara kapılmış, konken partilerinde gözler olmuş Ferhat’ın yolunu. Hayır, hayır sevdiğinden değil daha fazla para alıp daha fazla konkene gidebilmek için bekler olmuş Ferhat’ı… Hâsılı kelam ne Ferhat’tan köy olur ne de Şirin’den kasaba! Mecnun ise çöle düşmek yerine net âlemine düşmüş “Leyla dijital olmuş”
Yani diyeceğim o ki hayatımızı o kadar final bir yozlukta yaşıyoruz ki bu yozlaşmaların aşkımıza ve sevgimize sirayet ettiğinden haberimiz bile yok. Ne olur gelin bu yüce aşkları kendi basitliklerimize alet etmeyelim…
