SANA inandım SANA güvendim

RABB'im. SANA inandım, SANA güvendim, SANA yöneldim.

Kapına geldim, üstümdekiler yırtık sökük, karnım aç, susuzum,

gözlerimden akan yaşlar durmak bilmez.

Vücudumun heryanı yara bere, yüreğim vücudumdan ziyade hasta.

Cismim biçare, ruhum beklemekte.

RABB'im. Acizim, SANA muhtacım, yalnız ve tek SANA.

SEN hiçbirşeye muhtaç olmayansın. İhtiyacımıda bilmiyorum.

Hiç bir şey bilmiyorum, cahilim.

Şüphesiz bilen SEN'sin, alim SEN'sin.

Ne aldığım abdest beni rahatlatır.Ne kıldığım namazın hakkını verebilirim.

Ne de dilim döner SANA niyaz etmem için.

Aklımda türlü fikirler. Aklıma zulüm ederim.

Kulaklarıma acayip sesler gelir. Kulaklarıma zulüm ederim.

Gözlerim baktıkça yanlışa bakar. Gözlerime zulüm ederim.

Ellerimin uzandığı şeylerin ne olduğunu bilmem.

Dokunurum olur olmaz Ellerime zulüm ederim.

Ayaklarım beni nereye götürür? Bastığı yerler yangın dolu.

Ayaklarıma zulüm ederim.

Dilimde oluşup, ağzımdan dökülen kelimeler gerçeği anlatmaz.

Ağzıma, dilime zulüm ederim.

Yani ben kendime zulüm ederim

Ya kapımı çalan kulların? Nedirler? Kimdirler? Neden bana gelirler?

Kullarını anlamam ve kullarına zulüm ederim.

Herşey SEN'i zikir ederken bana ne olur bilmem, SEN'i zikirden uzaklaşırım.

Ey tüm Kemaleti kendinde bulunduran ALLAH'ım.

Kendimi SANA teslim etmeye geldim. Bir bunu bilirim.