Mesaj Sayısı : 1117 Points : 2499 Kayıt tarihi : 20/08/09 Nerden : İstanbuL
Konu: Söyle Ey Nefis!!! C.tesi 5 Eyl. 2009 - 13:53
Şam yakınlarında Mûte'de hicretin 8. yılında on bin kişilik İslâm Ordusu ile yüz bin kişilik Haçlı Ordusu karşı karşıya geldiler. Savaş başlamıştı ve şiddetli bir şekilde devam ediyordu. Abdullah bin Revaha (r.a.) yaralıydı; arkadaşı Cafer'in (r.a) şehid edildiğini öğrenince bulunduğu yerden ayağa kalktı, atına bindi ve tekrar çarpışmaya başladı. Dışarıdaki düşmanlara yanısıra içindeki düşmanla da aynı anda savaş ediyordu. İçindeki düşman bir ara ona:
"Dön geri. Dünyayı sen mi düzelteceksin? Bak arkadaşlarının öldüğü gibi az sonra sen de öleceksin. Oysa Medine'de seni ömür boyu mutlu edecek hurma bahçelerin var. Bununla birlikte seni bekleyen bir ailen var. Sana hizmet eden kölelerin var."
Abdullah bin Revaha (r.a.), içindeki düşmanı şöyle diyerek mağlûp etti.
"Eşini mi düşünüyorsun? O zaman bil ki; ben onu boşadım. Artık onu düşünemezsin. Köleler mi? Haberin olsun ben onların hepsini âzâd ettim. Medine'de bulunan bağ ve hurmalıklara gelince, onların hepsini Resûl-ü Ekrem'e hediye ettim. Söyle ey nefis, başka diyeceğin bir şey kaldı mı?"
. Abdullah bin Revaha (r.a.) yaralıydı; arkadaşı Cafer'in (r.a) şehid edildiğini öğrenince bulunduğu yerden ayağa kalktı, atına bindi ve tekrar çarpışmaya başladı. Dışarıdaki düşmanlara yanısıra içindeki düşmanla da aynı anda savaş ediyordu. İçindeki düşman bir ara ona:
