Hz. Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselam'a bir adam geldi ve: "Ey Allah'in Resulu, helak oldum" dedi. Aleyhissalatu vesselam:
"Seni helak eden sey nedir?" diye sorunca:
"Oruclu iken hanimima temas ettim" dedi. Bunun uzerine Resulullah'la aralarinda su konusma gecti:
"Azad edecek bir kole bulabilir misin?"
"Hayir!"
"Ust uste iki ay oruc tutabilir misin?"
"Hayir!"
"Altmis fakiri doyurabilir misin?"
"Hayir!"
"Oyleyse otur!" Biz bu minval uzere beklerken, Aleyhissalatu vesselam'a icerisinde hurma bulunan bir buyuk sepet getirildi.
"Soru sahibi nerede?" diyerek adami aradi. Adam:
"Benim! Buradayim!" deyince, Aleyhissalatu vesselam:
"Su sepeti al, tasadduk et (başkalarına dağıt)!" dedi. Adam:
"Benden fakirine mi? Allah'a yemin ediyorum, Medine'nin su iki kayaligi arasinda benden fakiri yok!" cevabini verdi. Bunun uzerine Resulullah gulduler ve:
"Oyleyse bunu ehline yedir!" buyurdular."
