Kadınların korkulu rüyası meme kanserine karşı bir araya gelen başarılı kadınlar.
Tüm Türkiye'ye bu hastalıktan kabusa dönüşmeden önce kurtulmanın yollarını anlatıyor. MEMEDER, bu insanların güçbirliğinin adı
Onlar, önce meme kanserine yakalandılar, sonra hastalıkla savaşıp yendiler, bu da yetmedi kurdukları MEMEDER ile binlerce kadına 'korkmayın, erken teşhisle sıradan hastalıklardan farkı yok' mesajını veriyorlar. Çağdaş amazonların içinde siyasetçisinden iş kadınına, turizmcisinden eczacısına kadar başarılı kadın var. MEMEDER, kadınların teşhis ve tedaviye ulaşabilmesi için önemli bir sosyal sorumluluk projesi. Dernek, meme kanseriyle ilgili birçok kadının tedavisini üstlenen, onların hastalığın her aşamasında dimdik durmalarına destek olmak isteyen İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Öğretim Üyesi Genel Cerrahi Uzmanı Prof. Dr. Vahit Özmen'in çağrısıyla kuruldu.
TANSİYON GİBİ GÖRDÜM
Kamil Koç Yönetim Kurulu Üyesi Sena Kaleli, yaşadığı meme kanserinin ardından hayatta ve ayakta kalınca kendisi gibi hastalığa meydan okuyan kadınlarla bir araya geldi. Meme Sağlığı Derneği MEMEDER'in başkanlığını üstlenen Kaleli, derneğe neden katıldığını şöyle anlattı:
'Meme kanseri olduğumu öğrendikten sonra var gücümle hastalığın tedavisi için uğraştım. Onu diyabet, tansiyon gibi kronik bir hastalık olarak gördüm. Ancak psikolojiniz ve hayatta önemsedikleriniz bir süre sonra değişiyor. Bir süre sonra çevremdeki insanların benden ne kadar çok farklı olduklarını gördüm. MEMEDER tam bu süreçte bir araya geldi. Bir alışveriş gibi oldu. Ben de veriyorum, ben de alıyorum. Benim çevremde bugüne kadar hiçbir şey yapmadan toplumsal başarılarımdan faydalanmak isteyen insanlar vardı. Artık o insanlar benim çevremde yok.'
PARA VERMEKLE OLMAZ
Bir ucundan tutmakla, para vermekle dernek başkanlığının olmayacağını da belirten Kaleli, 'Bu hastalıktan böyle bir proje çıkması hepimizi mutlu etti. Çok verimli çalışmalar yapacağız. Dernek üyelerine bakıyorum. Çoğu çok büyük yaşam mücadelesi vermiş, hiç durmamış insanlar. Başka daha kaç insan daha kurtulur diye düşünen insanlar. Maddi manevi böyle derneklere katkı sağlanması gerekiyor. Radyoterapi alacağım zaman, daha az zarar verecek radyoterapi cihazı yoktu. İstanbul'da almak zorunda kaldık. Hedefimiz teknik ekipman olarak da Anadolu'nun kentlerine yaymak ' dedi.
KURBAN DEĞİLİM, ÖZELİM
Kongre turizmiyle uğraşan Oya Kösemen de 2.5 yıl önce meme kanseri sebebiyle ameliyat olmuş, radyoterapi görmüş. Kösemen, 'Kurban psikolojisine kapılmadığını anlatarak 'Artık birey olduğumun farkına vararak yaşıyorum' dedi. Kösemen, MEMEDER'e kadınları uyarabilmek için katıldığını belirterek hastalığın hayatında neleri değiştirdiğini şöyle aktardı:
'Tek başıma doktora gittiğimde öğrendim. Çok kötü oldum, şoke edici bir durum. Resmen donup kalmıştım. Her şey durdu etrafımda. O anda yalnız ben ve kalp çarpıntılarım vardı. Kimseyi aramadım saatlerce biyopsi randevusunu bekledim. Prof. Dr. Vahit Özmen'in 'Oya Hanım kist, ipekböceğinin koza içindeki hali gibiydi, hemen yakaladık' sözünü hiç unutmuyorum. Hemen yakaladığımıza ve aşacağımıza inandım, güvendim.'
BAŞKA ANNELER ÖLMESİN
İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğretim Üyesi Serra Görpe ise hasta yakını olarak derneğe katkı sağlayanlardan. Derneğin yönetim kurulu üyesi olan Görpe, annesi Sevgi Görpe'yi 73 yaşındayken kaybetmiş. Bir yıldır başka anneler ölmesin diye çalışan Görpe, şunları söyledi: 'Karakter olarak güçlü insanlarız. Bu insanın tolare etmesiyle ilgili. Ben MEMEDER'in kuruluşuna katıldım ve kurulmasında gönüllü öğrencilerimle birlikte çalıştım. Annemin tedavisi ve hastalığının gidişatını öğrenmek için nihai başvurduğum, önerilerini takip ettiğim kişiler hep annemin hekimleri oldu. Bütün bunlara rağmen kemoterapi ünitelerinin, benzer kanserleri olan hastaların, hasta yakınlarının dertleşmesi ve belki başka umut veren tedaviler açısından bilgi alışverişi sağlanması anlamında faydalı olduğunu düşünüyorum. Ancak şimdi MEMEDER'de birçok soru işaretini bilgi kirliliği olmadan cevaplandırabilecek insanlar var' diye konuştu.
KEMOTERAPİDEN ÇIKIP İŞE GİTTİM
2007 Yılında 31 yaşındayken meme kanseri olduğunu öğrenen eczacı Özlem Pamuk Aydoğan da hastalığının her aşamasında dimdik durmayı tercih etmiş. Kemoterapi seanslarının ardından eczaneye gidip diğer hastalarla ilgilenen Aydoğan, 'Hemen tedavi olmam lazım ama hayatımı da aksatmamam gerek diye düşündüm. Çünkü 6 yaşında bir oğlum, eşim ve çok emek verdiğim bir işim vardı. Evet ölebilirdim, ölümlüyüz çünkü. Biz hücrelerimize kadar bunu hissediyoruz ancak siz hissetmiyorsunuz. Bu duygu bizim hayatı bırakmamıza yol açmıyor. Hayatımıza kalite katmamızı sağlıyor' dedi.
