O, bir tek olanı aramaktır binler içerisinde…
Seçebilmektir, sevmek en seçkin olanı, yüreğine
Kâinatın esrarlı perdelerini birer birer indirebilmektir birlikte.
Sorgulamaktır cesurca soru işaretleri bırakanları beyninde. Şifreleri çözmektir belki de, çözebildiğince…
Sevmek, sevdiğini hatalarıyla, yanlışlarıyla birlikte kabul edebilmektir, ama öylece bırakmak değil.
Kendini düzeltebilmektir O’nu düzeltmeğe çalışırken bile. “Seni bu yolun sonuna kadar seveceğim” demek değil, diyebilmek sonsuzluğun sonuna kadar seninleyim ve sevginle.
Ve sonsuzluğu en güzel yaşayabileceği şekilde çaba göstermektir birlikte.
Ben, seni böyle seviyorum, hangi boşluğu dolduruyorsan da hayatımda Belki annemsin, babamsın. Belki evladım belki dostum, arkadaşım. Belki de sevgilimsin.
Ben, seni böyle seviyorum.
Bir kez tanıdımsa seni ve sevdiyse yüreğim, seçtiyseBiliyorum ki; sen benimle ebediyetten beri varsın ve sonsuza kadar varolacaksın. Sonsuz bir hayatı paylaşmaksa gayem, elbet elimden geldiğince seni de düzeltmek isterim doğru bildiğimce ve kendimi düzeltmeliyim önce.
Sevmek, ömürlük değildir. Ömür dediğin nedir ki; sonsuz olanın yanında
Sevmek, bu dünya ölçüleriyle tartabileceğim bir kavram değil ki.
Sevmek dua etmektir belki de; hiç kimse duymadan, bilmeden sessizce…
Yarabbi! Çarelerin tükendiği yerdeyiz, çareler lutfet yüce lutfundan, imkânların yetmediği yerdeyiz, imkânlarımızı genişlet vüs’atinle
Aklımıza gelmeyen yerden rızıklandır bizi Rezzak isminle. Bizi ve tüm sevdiklerimizi.
