137 -Bir hasta ayakta durmaya kudreti yoksa veya ayakta-namaz kılınca hastalığının çoğalmasından korkarsa namazım oturarak kılar, secde ve rukûunu yapar. Secde ve rükû yapmaya da gücü yoksa îma ile namaz kılar[19]
Oturmaya da gücü olmıyan hasta, ayakları kıble istikametine gelmek üzere arka üstü (F) veya yan yatarak namazını îma ile lalar. Hasta, üzerine secde etmek için bir şeyi başına doğru kaldırıp üzerine secde ederse, başını rükû için eğdiğinden daha fazla eğmiş ise caiz olur, eğme-mişse caiz olmaz.
Bir hastanın rükû ve secde yapmaya gücü yetmediği halde ayakta durmaya gücü yeterse namazını oturarak ima ile kılar (F).
138 -Başı ile îma suretiyle namaz kılamıyacak kadar hasta olanlar namazlarım tehir ederler. Göz (ZF), kalp ve kaşları'(ZF) ile îma yapmazlar.
139 -Namazının bir kısmını ayakta kılıp sonra ayakta durmaya takati kalmayan, namaza başlamadan önce âciz olan gibidir[20]
140 -îma ile namaz kılan sonra rükû ve secde yapmaya güç bulursa namazını bozup yeniden kılar (Z.F).
141 -Deliren yahut bayılan bir kimsenin üzerinden beş vakit namaz geçmişse onları kaza eder (F). Geçen namazlar beşden fazla ise üzerinden düşerler, kazaları yapılmaz.
